Neil Young in Weert

Rick Rosas uit Neil Young's band belt me dat er kaarten klaar liggen voor de show in Weert. Ik nodig J. uit om mee te gaan, zij is al vanaf het prille begin een grote Neil fan. In de auto luisteren we naar Neil en Pegi Young, gevolgd door de Texaan Ryan Bingham, die deel van het voorprogramma zal doen. Bingham maakte het debuutalbum 'Mescalito' in 2006 en is amper 24 jaar. Zijn stem doet aan Tom Waits denken, zijn muziek is een mix van CCR, CSNY en Gram Parsons. Een absolute aanrader!
Hij heeft al een keer in Paradiso gespeeld en platenmaatschappij Universal fluisterde mij toe dat Paradiso's programmeur Jan Willem Sligting een groot fan is. Hij is niet de enige.....
Rennend voor de regen gaan we naar de backstage ruimte in de sportzaal. Daar tref ik Ryan Bingham-met-cowboyhoed aan, hij wordt gefilmd en ik sta te balen, want ik kom dus nèt te laat voor zijn optreden! Ik schiet hem aan en we maken een praatje. Ja, hij is bezig met een nieuw album en wil graag weer naar NL komen. Wat een broekie om te zien, maar wat een innemende persoonlijkheid! J. maakt een foto van ons samen, terwijl Neil Young in zijn eentje voorbijschuifelt in zijn overhemd. We lopen door naar de kleedkamers, waar Pegi Young , Ben Keith en de nieuwe drummer hun email checken op hun laptops. Het weerzien is hartelijk, we praten wat over optredens in Nederland en Pegi vertelt hoezeer ze ernaar uitziet om even een paar weken thuis te zijn: " Our children! We miss 'em!" Dan zien we Rick en we babbelen over de mogelijkheden om met Pegi te touren en met Blondie Chaplin. Hij is enthousiast en zal het verder opnemen met Pegi's manager. In augustus is de band weer terug in Europa, een uitnodiging volgt om toch vooral naar de shows te komen. De band verblijft graag in Amsterdam , maar het dichtstbijzijnde optreden is in Hamburg op 13 augustus, dus Amsterdam zal helaas niet gaan lukken.

Rick verblijdt ons met twee crewpassen om de show vanaf de stage te bekijken. We nemen plaats aan de rechterkant (voor de kijkers links) en kunnen alles achter een mesh doek uitstekend zien vóór een dranghek, waar we voor het gezicht van enkele leden van de Waterboys en Ryan Bingham worden neergezet door Rick. Met enige schaamte gaan we zitten en nemen een kijkje het publiek in, het veld staat stampvol. De band speelt strakker dan ooit en Neil bespeelt listig het publiek. Veel songs die ik niet in Amsterdam had gehoord. Er is echter gedoe met het geluid en na 20 min. volgt er een pauze en Rick komt ons gauw gedag zoenen, waar straks geen tijd meer voor is. Na het concert gaat de band de bus weer in en vertrekt naar Rotterdam Airport : op weg naar Lissabon, waar het laatste concert op 12 juli zal plaatsvinden. Daarna vliegt de band naar LA terug voor een pauze van drie weken.
Het kost een uur om Weert te verlaten (foei,organisatie!), tegen vieren rol ik mijn bed in. Hieronder wat opnames, gefilmd vanuit onze plek. Helaas zat het licht wat tegen en het moge duidelijk zijn: ik laat fotograferen liever over aan de experts.....