Tim belt maandagavond eea door voordat hij naar het vliegveld rijdt. We hebben nog steeds geen cds voor het Bimhuis, Malta en Slovenië en het toegezegde Parool interview heeft niet plaatsgevonden. Als ik in mijn bed stap stijgt Tim op. Ik lig te draaien, maak mij zorgen over het aantal verkochte kaarten: tot dusver zijn er nog maar 150 kaarten verkocht van de 400... Om 6 uur sta ik op na een korte nachtrust. Met de trein naar Schiphol, Tim staat net een minuut te wachten op mij. Hij ziet er doodvermoeid uit, kan niet slapen in het vliegtuig. De begroeting is allerhartelijkst, met de auto gaan we naar het hotel dat naast het Bimhuis ligt. We besluiten even te ontbijten en daarna gaat Tim even een paar uurtjes plat, hetgeen mij in de gelegenheid stelt om terug te gaan naar Schiphol om Bernard welkom te heten. Intussen belt Darryl Jones mij op om te zeggen dat hij pas laat in de avond aanwezig zal zijn en niet met ons mee zal gaan naar Radio 6. Bernard en ik gaan ook per taxi naar het hotel, ook hij gaat even slapen.
Opvallend is dat veel muzikanten geen geschikte mobiele telefoon hebben . Zo ook Tim. Ik besluit maar gewoon een extra prepaid te kopen, altijd handig voor het geval de bezoekers mobiel geen ontvangst hebben of hem verliezen(Chris Jagger....). Om één uur komt dagblad Trouw om Tim te interviewen over zijn nieuwe album. Dit interview zal worden geplaatst zodra de CD uit is. Daarna neemt Arie Tim, Bernard en mij mee naar Radio 6, waar Co de Kloet en Elisabeth van Scherpenzeel ons ontvangen. Co neemt de CD van Bernard in ontvangst en draait op mijn verzoek Bernard's cover van Neil Young's Cinnamon Girl. Tim en Bernard worden eerst geinterviewd, gevolgd door twee nummers met met zang van Bernard en piano van Tim. Daarna speelt Tim nog solo één nummer op zijn sax. Na Studio 6 terstond terug naar Amsterdam, de heren willen graag Italiaans eten. We besluiten naar het restaurant te gaan waar ik Bill Wyman naar toe stuurde in maart, Wyman was er toen lyrisch over. Aan tafel gaat het gesprek over de geruchten over Ronnie Wood. Er wordt smakelijk geroddeld over Chuck Berry. Het voorgerecht en de wijn laten zich goed smaken, maar na bijna twee uur wachten op het hoofdgerecht blijkt het lontje bij Bernard op te zijn, dus rekenen we af en gaan elders een hoofdgerecht eten. Om half 12 realiseert Tim dat Michael Davis morgenochtend om half 12 op Schiphol zal staan, zonder taxi... Er zit dus niets anders op dan dat ik Mike moet ophalen... Weer een korte nacht, met slecht slapen....
18 July 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment